Geluk is eeuwigheid?

"Geluk is een seconde die een eeuwigheid wil duren". Dat is waarheid. Al onze gelukkige momenten willen we zo lang mogelijk laten duren, terwijl we onze ongelukkige momenten zo kort mogelijk proberen te houden. Terwijl ons gevoel, ons onderbewustzijn, ons het tegenovergestelde laten voelen. De gelukkige momenten lijken zo kort, en de ongelukkige momenten lijken geen einde aan te komen. Vreemd wat ons gevoel met ons doet. De feiten zijn elke dag hetzelfde, iedere seconde, ieder uur en iedere dag zijn even lang. Maar ons geluk bepaalt hoe lang we denken dat het duurt. Op dit moment is iedere dag te kort, en wil ik het liefst dat er 48 uur in een dag gaan. Terwijl er ook wel weer dagen zullen komen waarin ik hoop dat ze maar 8 uur zijn. Of korter. Onze gemoedstoestand geeft ons dus tijd en ruimte. En we zijn gezegend om zelf te kiezen hóe we die invullen. Want ook al lijken de dingen je te overkomen, je bepaald uiteindelijk zelf hoe je er mee om gaat, en hoe je dat invult. En je ongeluk herinnert je er alleen maar aan hoe je het geluk weer op moet zoeken en dat te ervaren. Het één kan niet zonder het ander, het houdt je in balans en geeft je de kracht om mens te zijn. Gewoon omdat je er hoort te zijn.