Gisteravond zijn we met een vier bewoners naar de schouwburg geweest. We hadden kaarten gekregen en we gingen met vier dames op leeftijd, twee dochters, een collega en ik een avond op stap. Een van de bewoners die mee was is eigenlijk al behoorlijk aan het dementeren, echter, waneer ik vandaag haar appartement binnen stap zegt ze tegen een collega 'Daar hebben we Nienke, met haar was ik een avond op stap, ik had zelfs mijn mooiste kleren aan. Dat was een hele beleving, het was gewoon mooi".
Ook een andere bewoonster ging mee. Toen ik bij haar kwam vanavond zegt ze tegen mij "Wat was het een fijne avond. Niet alleen de voorstelling, maar ook de ervaring om er heen te gaan. Ik had even het gevoel dat ik weer een normaal mens was, dat ik erbij hoorde en ook fijn om weer gewoon onder de mensen te zijn." Wat een cadeautje deze opmerking! Dat was precies de bedoeling, en dat we dat bereikt hebben vind ik dan weer gewoon mooi.
Van een ander echtpaar zijn de zoons op vakantie. Zij hebben voor hun ouders een Ipad achter gelaten met een app waarop zij hun zoons kunnen volgen tijdens hun 6 weken durende rondreis. Moeder zat vanavond al druk te zoeken naar nieuws en foto's en ondertussen kunnen ze in het reisschema zien waar de zoons op dat moment zijn. Gewoon een mooie ontwikkeling. Ver weg, en toch zo dichtbij.
Wanneer ik vanavond een bewoonster sta te douchen zegt ze tegen mij "Als ik toch ooit eens weg zou lopen kom ik niet ver, Jaap Jongbloed heeft mij zo gevonden met al die moedervlekken. Valt veel te veel op". En ik besef mij maar al te goed waarom ik ook alweer in de zorg werk. Het gevoel iets voor een ander te kunnen doen, de dankbaarheid, gezelligheid, ontwikkelingen en de prachtige uitspraken. Doe er een strikje om en het is een cadeautje. Werken met ouderen: Gewoon mooi!
No comments:
Post a Comment