En het kan ook zo voorbij zijn. Onze lieve collega overleed vorige week onverwachts. Haar leven werd haar abrupt ontnomen, en daarmee werd ze ons abrupt ontnomen. Dit prachtige mens was nooit iets te veel, zo veel inzet, humor en altijd betrokken. En hoewel er veel verdriet is, en er gerouwd wordt, komen mensen ook weer dichter tot elkaar. Al die mensen om haar heen die samenkomen, verdriet delen en knuffels uitwisselen. Zo verdrietieg en mooi tegelijk. Het moment van saamhorigheid dat je zo lang mogelijk wil vasthouden in alle ellende die er om ons heen gebeurd.
Hou vast.
Hou vast aan de liefde, hou vast aan elkaar.
Leef je leven niet gejaagd alsof het bijna eindigd, maar maak fouten, leer, vergeef. En doe juist rustig aan, verwelkom het met open armen, heb elkaar lief, en geniet met volle teugen, maak plezier, lach hardop en wees vriendelijk en positief.
Heb je leven lief met alle kronkels en mooie paden dat het met zich meebrengt.
Love is all....
No comments:
Post a Comment