Monday, August 5, 2013

Geschikt/ongeschikt

"Je moet echt een andere beroepsrichting gaan kiezen, je bent absoluut niet geschikt om in de zorg aan het werk te gaan. Je moet niet werken met mensen, je moet een kantoorbaan zoeken of iets voor jezelf".

Deze woorden galmen dagelijks door mijn hoofd. Ik ben 17 en zit op school met twee leraressen die eigenlijk van mij verwachten dat ik direct stop met de opleiding SPW omdat zij vinden dat ik het niet kan. Niet sociaal opgesteld en zeker niet in staat om in teamverband te werken. Verdrietig door deze woorden was ik eigenlijk ook boos. Wat weten zij er nou van? Zij hebben een totaal verkeerd beeld van wie ik ben, en wat ik kan. Zij zien mij op school, met mensen in een klas met wie ik niet overweg kan, en in alle rust observeert wat er om mij heen gebeurd.

Nu is het tien jaar later. Ik ben op dezelfde school voor een stage gesprek voor een collega die een opleiding heeft gedaan. Gedurende haar lesperiode was ik haar stagebegeleidster. Na het gesprek kwam ik een van deze leraressen van tien jaar geleden tegen. Verbaasd kijkt zij mij aan en vraagt mij wat ik kom doen. Ik vertel haar in het kort een antwoord en vertel haar waar ik werk. "Goh, dat is een onverwachte ontwikkeling". Veel tijd is er niet en ze loopt door. Van binnen voel ik diezelfde woede weer opkomen, en dezelfde pijn.

Maar het meest heb ik spijt. Dat ik haar niet verteld heb wat ik werkelijk wil zeggen. Ik wil haar zeggen dat ze het zo fout had. Niet geschikt voor de zorg? Ik werk met ontzettend veel liefde in de zorg. En ook al twijfel ik soms, er is nog nooit iemand die heeft gezegd dat ik het niet goed doe. Mijn leidinggevende en werkgevers, maar ook collega's geven mij vertrouwen. Ik kreeg mijn huidige functie, ook al was ik net klaar met de opleiding, ik mocht EVV-er worden, en nu mag ik ook nog eens een HBO opleiding Toegepaste Gerontologie gaan doen. Niet geschikt? Gelukkig zijn er mensen die wel in mij geloven, ook al geloof ik het zelf niet eens altijd meer. Want als je maar vaak genoeg verteld wordt dat je iets niet kunt, dan ga je het vanzelf geloven.

Maar misschien moet ik deze twee dames wel bedanken. Omdat mijn drang om het tegendeel te bewijzen mij heeft gebracht waar ik nu ben. Met geweldig werk, lieve bewoners, geweldige collega's, en ik mag doen waar ik wél goed in ben. Zorgen.

3 comments:

Handige An said...

Wauw Nienke! Ik ken je dan wel niet 'in real life' maar kan me niet voorstellen dat jij niet geschikt zou zijn voor de zorg. In tegenstelling trouwens!! Vooral doorgaan. Ik geloof in ieder geval ook in je :) En anders voor je eigen gemoedsrust nog eens terug gaan om het ze duidelijk te maken ;)

samantha said...

Nou nienke ik vind je een fijne leuke en lieve collega en je doet je werk vol passie en inzet je bent een toppertje!

Unknown said...

Prachtig Nienke, mooi geschreven en inderdaad is het goed geweest. Die pijn heb je blijkbaar moeten voelen.....geschikt ben je zo wie zo.x