Ontregelen

Rapportages schrijven en lezen, zorgplannen maken, zorgplannen ophogen, herindicaties aanvragen, risico signalering uitvoeren, MIC invullen, meetweek, zorgleefplan overleg voorbereiden en in het systeem zetten, formulieren voorbehouden handelingen regelen, het is uitgezocht, werken in de zorg bestaat voor 80% uit regelwerk en het uitvoeren van administratie omdat het moet volgens de regels.

Nederland heeft last van regelobesitas.

Alles moet gedaan volgens de daarvoor geldende regels, alles kost tijd en al die tijd die je kwijt bent aan administratie kun je niet besteden aan de daadwerkelijke zorg en welzijn van cliënt. Waar gaat het nou eigenlijk om in de zorg?

Dat zou anders kunnen. Minder administratie, minder regelen, minder verantwoorden. Weg met de obesitas! Zoals we weten heeft obesitas een heel nadelig effect op de gezondheid. En niet gelijk als een gek gaan stoppen met de administratie, want daarmee creëer je het jojo-effect, door het stoppen van administratie worden er fouten gemaakt en is het overzicht weg waarna je alleen maar nog meer werk hebt en blijf je jojoën tot je een ons weegt. Nee, om een paar regel-kilo's kwijt te raken moet je de werkwijze langzaam aanpakken. Dat kan niet alleen door zorgorganisaties gedaan worden, maar dat moet al beginnen bij de overheid. De overheid en inspectie kunnen er voor zorgen dat er wat administratie kilo's worden kwijt geraakt en uiteindelijk de obesitas afneemt. Verandering van leefstijl zorgt uiteindelijk voor afname van het regelgewicht.

De boel even lekker ontregelen. Afgelopen zondag was ik aan het werk en ik ben alvast begonnen. Samen met collega's thee delen en onderweg iedereen aan de gek steken, plagen, praatjes maken en bewoners en collega's aan het lachen maken. De altijd rustige zondagmiddag het vuurtje even flink opgestookt en de boel ontregeld. En wel zo, zodat iedereen buikpijn heeft van het lachen..... Of is dat niet het ontregelen wat bedoeld wordt?

Wat vaker de regels en administratie kunnen loslaten om te doen waar we voor geleerd hebben; zorgen. Ontregelen moet eigenlijk de trend van het jaar worden!

Gewoon mooi

"Wat heeft u een mooie trui aan met die gespjes op de mouwen", zeg ik tegen een bewoonster, "Ach, hij is maar gewoon. Maar jij ziet er zoals altijd ook mooi uit" krijg ik als antwoord. Wanneer ik tegen haar zeg dat het maar mijn gewone kleren zijn begint ze te lachen "Dan zijn we allebei gewoon mooi" zegt ze.

Gisteravond zijn we met een vier bewoners naar de schouwburg geweest. We hadden kaarten gekregen en we gingen met vier dames op leeftijd, twee dochters, een collega en ik een avond op stap. Een van de bewoners die mee was is eigenlijk al behoorlijk aan het dementeren, echter, waneer ik vandaag haar appartement binnen stap zegt ze tegen een collega 'Daar hebben we Nienke, met haar was ik een avond op stap, ik had zelfs mijn mooiste kleren aan. Dat was een hele beleving, het was gewoon mooi". 

Ook een andere bewoonster ging mee. Toen ik bij haar kwam vanavond zegt ze tegen mij "Wat was het een fijne avond. Niet alleen de voorstelling, maar ook de ervaring om er heen te gaan. Ik had even het gevoel dat ik weer een normaal mens was, dat ik erbij hoorde en ook fijn om weer gewoon onder de mensen te zijn." Wat een cadeautje deze opmerking! Dat was precies de bedoeling, en dat we dat bereikt hebben vind ik dan weer gewoon mooi. 

Van een ander echtpaar zijn de zoons op vakantie. Zij hebben voor hun ouders een Ipad achter gelaten met een app waarop zij hun zoons kunnen volgen tijdens hun 6 weken durende rondreis. Moeder zat vanavond al  druk te zoeken naar nieuws en foto's en ondertussen kunnen ze in het reisschema zien waar de zoons op dat moment zijn. Gewoon een mooie ontwikkeling. Ver weg, en toch zo dichtbij. 

Wanneer ik vanavond een bewoonster sta te douchen zegt ze tegen mij "Als ik toch ooit eens weg zou lopen kom ik niet ver, Jaap Jongbloed heeft mij zo gevonden met al die moedervlekken. Valt veel te veel op". En ik besef mij maar al te goed waarom ik ook alweer in de zorg werk. Het gevoel iets voor een ander te kunnen doen, de dankbaarheid, gezelligheid, ontwikkelingen en de prachtige uitspraken. Doe er een strikje om en het is een cadeautje. Werken met ouderen: Gewoon mooi!

Een bewuste keuze

Als je iets vervelends uit je verleden mee hebt gemaakt kun je twee dingen doen, of je gaat in de slachtoffer rol, en blijft de gekwetste persoon die zich terug trekt, of je gebruik het om er van te leren en er uiteindelijk een sterker mens van te worden. Je kunt je verleden en gebeurtenissen niet veranderen, je kunt alleen kiezen hoe je er mee om gaat. Het is de keus die je zelf maakt wat je er mee doet.

Als je 's morgens op staat en je hebt geen zin om naar je werk te gaan, kun je twee dingen doen. Chagrijnig zijn en blijven, of jezelf voorhouden dat je er gewoon een heel leuke dag van gaat maken. Het zal dan uiteindelijk ook een heel leuke dag worden, omdat je daar zelf voor gekozen hebt. Het is de keus die je zelf maakt.

Wanneer er veranderingen zijn, zoals nu in de zorg, die onomkeerbaar zijn, kun je twee dingen doen. Of je schopt overal tegen aan, zet je je hakken in het zand en werk je tegen, wat veel energie kost. Of je gaat mee met de verandering en zoekt naar de beste methode om er mee om te gaan en hoe je binnen de veranderingen je werk zo aangenaam mogelijk maakt en het zo goed mogelijk blijft doen. Het is de keus die je zelf maakt.

Vanaf het moment dat je geboren wordt, wordt je voortdurend blootgesteld aan keuzes. Kleine en simpele keuzes, zoals wat je op je boterham doet, tot grotere keuzes, welke opleiding ga je doen, waar ga je werken, met wie ga je om. Iedere keuze heeft een ander effect, maar het blijft altijd je eigen keuze. En zo kies je er ook voor hoe je omgaat met de factoren in je leven. Positieve en negatieve factoren, leuke dingen, vervelende dingen, dingen waar je wel wat aan kunt doen, ook dingen waar je geen invloed op hebt. Wat er ook gebeurd, hoe je er mee omgaat is waar je zelf voor kiest. De verandering in je leven, overtuiging en omgang ben je zelf.

Bedgeheimen

Badstoffen pyama aan, geitenwollen sokken over de broekspijpen, elastieken er omheen, haarnetje op, leren handschoenen aan, lekker gaan liggen, kussen goed in de nek, en de dekens tot een mooi holletje gevormd waar de linkerarm kan liggen....

... iedere avond weer. Bijna 70 bewoners die allemaal op een andere manier naar bed gaan. De één gaat zelf, de andere wordt geholpen. Bij de één hoef je alleen het licht uit te doen, de ander moet je volledig helpen. Heerlijk om een avonddienst te werken bij ouderen. Lekker instoppen, pyama's aan, pantoffels, kruiken en een nachtzoentje.

En wat kom je een eigennaardigheden tegen. Handschoenen aan in bed, kussentjes naast het hoofd, jas over de rand van het bed tegen de tocht, gordijnen nét niet helemaal dicht, handtas mee in bed. Niets is zo uniek, als de mens die 's avonds naar bed gaat. Zo veel bedgeheimen in één huis, geweldig!

Ik kruip ook maar eens in bed.... en doe de deur dicht en sluit de gordijnen. Want mijn bedgeheimen kom je nooit te weten!!