Scary Little Things

Ik weet het al als ik opsta, het gevoel dat mijn hoofd aan mijn romp vast gelast is zonder hem in beweging te krijgen; ik ben gespannen. Er staat een druk dagje voor de deur en hoewel ik mij er op verheug, vind ik het ook maar spannend. Na een afspraak over NL Doet de Geluksroute is het tijd om naar het werk te gaan. Om 10.30 heb ik een familie gesprek. En zoals altijd met nieuwe dingen ben ik lichtelijk gespannen. Niet dat ik niet vaker familiegesprekken heb gevoerd. Integendeel, dit doe ik regelmatig. Maar nu ik nog niet zo lang op mijn nieuwe werkplek ben, heb ik nog niet de kans gehad om alle families te ontmoeten van de bewoners van wie ik EVV-er ben. En die nieuwe dingen zijn toch de Scary Little Things.

De koffie staat klaar. Spullen liggen klaar. Pen bij de hand. En wachten tot ze er zijn. Zoon vind het prettig om moeder er bij te hebben en daar stem ik uiteraard mee in. Het gaat ook over haar dus ze heeft op zijn minst het recht om erbij aanwezig te zijn. Van te voren had ik mij al helemaal gek gemaakt met het idee dat deze familie ontevreden zou zijn, vind dat we tekort schieten in zorg of klachten hebben. Na een korte introductie stel ik aan zoon de vraag hoe hij vind dat het gaat, en het eerste antwoord dat ik krijg is "Goed, mijn moeder is tevreden, dan ben ik dat ook". Moeder stemt daar met een grote glimlach en twinkelende donkere ogen van achter haar lange wimpers mee in en als donderslag bij heldere hemel verdwijnt mijn kop-aan-romp-gevoel. De spieren in mijn nek kunnen weer ontspannen. Even ben ik trots, niets is namelijk zo bevredigend als een tevreden bewoner én een tevreden familie.

En zo zijn er wel meer van die Scary Little Things. Zo ging ik vorige week voor het eerst naar Zumba. Ja, je leest het goed, ik doe sinds vorige week aan Zumba. Ritmisch mee bewegen op muziek in een relatief snel tempo. En om in de zaal te gaan staan tussen allemaal onbekende mensen met mijn niet-zo-charmante verschijning is ook zo'n Scary Little Thing. Om er vervolgens achter te komen dat het gewoon ontzettend leuk is. Of voor de eerste keer naar je nieuwe werk gaan. Na lange tijd weer eens je badpak aantrekken en naar het zwembad gaan. Op iemand afstappen en zeggen dat diegene fantastische schoenen aan heeft. Je mening geven en niet weten hoe die ontvangen zal worden. Allemaal kleine dingetjes die best spannend zijn, waar we eigenlijk een beetje bang voor zijn, die je hartslag in je keel doen kloppen....

Maar die uiteindelijk helemaal niet zo erg blijken te zijn als je van te voren gedacht had.