Wednesday, March 18, 2015

De deur naar geluk

Ik loop met haar over de gang een stukje mee. 93 jaar is ze, en ik vind haar geweldig. Ze is gevat, vrolijk, bescheiden en lief. Iedere woensdag om 12.00 zaag ik met haar de week door midden. Of in ieder geval, we spreken op woensdag ochtend altijd met elkaar af wie van ons aan de beurt is. Ons grapje.

Toevallig kom ik haar vandaag om 12.00 tegen op de gang en we overleggen om dit keer de klus samen te klaren. Na tijd zegt ze 'Gelukkig, dat zware klusje hebben we maar weer geklaard, want hij ging maar moeilijk hoor!', waarna ze hard begint te lachen. Ik vraag haar waar ze nog meer gelukkig van wordt. 'Ach' zegt ze 'ik ben een gelukkig mens', wanneer ik haar vraag waarom krijg ik een hele rij met opsommingen. 'Ik ben nog gezond, ik kan nog bijna alles zelf, ik ben eigen baas, ik krijg vaak bezoek, ik kan goed met de mensen overweg, ik heb lieve zusters die komen, ik heb hier alles wat ik nodig heb, ik ben mijn eigen baas. Wat ik wil doen doe ik, en wat ik niet wil doe ik niet, zo simpel is dat!'. Ik ga nog even door met vragen, wat ze nog belangrijk vind bijvoorbeeld. Ze laat mij een gedicht lezen over mensen die gezond zijn die altijd klagen, terwijl je de mensen die een handicap hebben niet hoort en gelukkig zijn met wat ze nog wél kunnen. Een treffend gedicht. Passend bij deze vrouw, passend bij hoe ze het leven nog ziet.


Het ervaren van geluk is ontzettend belangrijk voor de mens. Het zorgt niet alleen voor een geestelijke boost, maar ook doet het lichamelijke klachten doen afnemen. In de film Into The Wild is Christopher McCandless op zoek naar zijn eigen geluk, hij ontsnapt aan de dagelijkse sleur waarin hij niet gelukkig is en besluit alleen de wildernis in te trekken. Aan het einde van de film wanneer hij stervende is schrijft hij de zin 'Happiness is only real when shared', en daar gaat het om. Om geluk te ervaren moet je ook geluk delen. Geluk is een van de weinige dingen die groeit wanneer je het deelt.

Vandaag was ik in gesprek met een collega en hadden we het over geluk en houden van. Ze zei tegen mij 'Gelukkig worden kan iedereen, het is alleen aan jezelf om de deur open te zetten. Zodra je dat doet, en je gaat van jezelf houden zal niets je meer in de weg staan'. Maar dat is niet zo makkelijk als dat het lijkt. Geluk moet je leren ontvangen. Die deur moet je leren open zetten, vooral als je bang bent dat een ander de deur in je gezicht dicht slaat zodra je hem open wilt doen. Dat is heel kwetsbaar. Soms heb je een duwtje nodig om de deur op een kier te zetten, of om de brievenbus in de deur maar te openen.

En daarom hebben we dit jaar in één van de verzorgingshuizen een Geluksroute georganiseerd. En echt, alle credits aan Marike van IJssel, die dit concept heeft bedacht, wat inmiddels tot een landelijk geheel is uitgegroeid. Geluk brengen, geluk plukken en geluk delen staat centraal. Delen waar je zelf gelukkig van wordt en zo het geluk verspreiden. Ieder mens van welke leeftijd ook wil een gevoel van geluk ervaren. Dat doe je niet alleen door alleen maar te nemen, maar ook door te geven en te delen. Met name bij ouderen zie ik regelmatig dat ze de behoefte hebben om ook eens iets voor een ander te doen. Tijdens de Geluksroute in Meppel wil ik de ouderen de gelegenheid geven om geluk te proeven, brengen en delen. Want niets maakt mij gelukkiger dan in anderen geluk, hoe groot of klein ook, terug te zien, dat doet alles even vergeten!
 

Wil je zelf ook geluk plukken of brengen tijdens één van de geluksroutes? Kijk dan hier op de website voor een route bij jou in de buurt!

No comments: