Dankbaar

Vandaag is het de dag van de dankbaarheid. En laten we eerlijk zijn, iedereen vergeet wel eens om gewoon dankbaar te zijn. Bijna iedereen projecteert alles om zich heen op zichzelf, met name op de dingen die we niet hebben, niet hebben gedaan, niet bereikt hebben. En dat maakt minder gelukkig. Omdat je je constant focust op dat wat je niet hebt (bereikt). En dan zo aan het einde van het jaar, als de zon minder schijnt, de dagen korter zijn en de temperatuur buiten daalt lijkt het of alles bij elkaar komt en iedereen een beetje minder gelukkig is.

En ligt het aan mij, of is alles om ons heen daar ook op gericht? Vandaag liep ik in de boekwinkel en stond bij te tafel met meest populaire boeken. En twee dingen vielen mij op. Dat er heel veel boeken waren die gingen over ouderen, dementie, of boeken die door ouderen geschreven zijn. En daarvan maakte mijn toegepast-gerontoloog-in-opleiding-hart natuurlijk even een sprongetje. Maar die boeken waren omgeven door boeken over gelukkig zijn en gelukkig worden, boeken die je aanspreken op het innerlijke geluk, die je aanspreken op geluk uit de kleine dingen, en al die boeken lagen omgeven door boeken die je nóg gelukkiger maken. Of zie ik ze liggen omdat ik ook last heb van de kou, de korte dagen, en af en toe het onvermogen om het lichtknopje in het donker te vinden?

Enfin. Vandaag is het de dag van de dankbaarheid. En eigenlijk zou elke dag de dag van de dankbaarheid moeten zijn, want "Gratitude is the best attitude". Als je dankbaar bent, ben je gelukkiger, dat is wetenschappelijk aangetoond.

En weet je, ik heb geen groot huis, geen hogere baan, geen hoge cijfers, grote familie, grote auto of de loterij gewonnen.

Gelukkig niet.

Ik heb namelijk zo veel wél. Een fijn huisje, fijne familie, geweldig werk met leuke cliënten die gezelligheid en veel liefs meebrengen en grapjes maken als teken van vertrouwen en genegenheid, geweldige collega's die er gewoon zijn en een fijne baas. Een tof wagentje. Joep. Leuke hobby's. Een leuke studie die al zo veel gebracht heeft. En de beste vriendinnen.

En waar ik vandaag het meest dankbaar voor was? Voor de zon die in mijn huisje scheen vanmiddag. Het zonlicht dat op deze dagen op honing lijkt waaraan mensen zich tegoed doen. Dat deed mij opnieuw beseffen dat we moeten genieten van de kleine dingen en stoppen met kijken naar de dingen die we niet hebben, maar eens wat vaker stil staan bij wat we wel hebben en daar dankbaar voor zijn. Omdat we daar wel gelukkig van worden.