Wankelmoed en Omdenken

Lanterfanteren, Mijmertijd, Omdenken en Wankelmoed. Geweldige begrippen die je leven verrijken als je de betekenis van het woord weet uit te voeren.

Vanmiddag had ik even een gesprekje met een stagiaire op het werk. Zij vertelde mij dat ze het vervelend vond dat ze zo veel moest vragen. Ze had het idee dat ze dan tot last was als ze om kleine ditjes en datjes moest vragen. Ik vertelde haar dat ik het het juist heel erg goed vind als mensen veel vragen stellen. Dat geeft aan dat iemand interesse heeft, en domme vragen bestaan niet. Als je een antwoord hebt op de vraag die je had weet je het voor de volgende keer. Niets vervelend aan, het geeft aan dat je bezig bent de wereld van de zorg te ontdekken. Haar verbaasde blik sprak boekdelen, ze had mijn antwoord niet verwacht. Ik gaf aan dat het ook voor mij heel prettig en verfrissend is als ze vragen stelt. Het zet mij op scherp en het geeft mij een handvat om over mijn eigen handelen na te denken. Zo móet ik wel nadenken over het waarom van de dingen die ik doe, en ook als ze mij vraagt waarom ik dingen doe en zij iets anders vind, vind ik dat heel verfrissend. Als je nooit tegenspraak krijgt en nooit vragen krijgt over je handelen, krijg je ook geen eigen inzicht. Het dwingt je om ook eens door de ogen van een ander naar iets te kijken, en daardoor kun je heel goede nieuwe inzichten krijgen. Ze moest lachen toen ik haar dat vertelde. "Ja, zo kun je het ook bekijken, dan is het niet zo erg meer". Ik liet haar eens omdenken, en dat gaf haar een nieuw inzicht waardoor zij even niet meer wankelde, maar rustig door kon gaan met haar vragenvuur.

En zij vertelde mij wat haar dwarszat. Ze wankelde. En ze had de moed het mij te vertellen. Wankelmoed. Wat een prachtig nieuw begrip die direct opgenomen moet worden in het dagelijks gebruik. Er stond een heel mooi item over in de Flow van deze maand en dit zette mij aan het denken. En inderdaad, iedereen zou wel eens een flink portie wankelmoed kunnen gebruiken. Het is de kunst te durven wankelen. Uitspreken wat je dwarszit. En dit kan in heel veel opzichten. Wankelen is normaal, je kunt wankelen over iets op je werk, thuis, je handelen, je gemoed, jezelf. Het is de kunst van het wankelen om de moed te vinden het uit te spreken. Wankelmoed. Laten weten dat het even niet gaat zoals het moet gaan. Laten weten waar je aan twijfeld. Laten weten wat je aan het wankelen brengt.

Het uitspreken geeft je wankelmoed. Het maakt je even heel kwetsbaar, maar geeft een ander een kijkje in je ziel. Het is een mooie opening. Iedereen zou wel eens wankelmoedig moeten zijn, het verrijkt jezelf. En het geeft de ander de kans je eens een nieuwe opening te geven. Of om je gewoon weer een paar stevige benen te geven. Zodat je overeind blijft.