Sunday, July 20, 2014

Strijdlust

Een onverwacht wending. Laat ik het zo maar zeggen. Het afgelopen jaar is - bij gebrek aan een beter woord - vreemd geweest. Nog midden in de zomer, en bijna niets meer lijkt zoals het geweest is. Veel dingen zijn bij elkaar gekomen, andere dingen zijn afgestoten. Veel mooie momenten, ook minder mooie momenten. 

Bijna een jaar geleden startte ik aan de opleiding Toegepaste Gerontologie. Een uitdaging, een droom zelfs om aan te beginnen. Een HBO opleiding. Ik. Wie had dat gedacht? Vol energie en zin begon ik, met mijn rood-met-wit gestipte schooltas aan de opleiding. En de eerste periode ging zeker niet zonder horten en stoten. Nee, het was niet altijd even makkelijk. En soms overheerste de twijfel, maar vrijwel altijd overwon strijdkracht; ik móest en zóu dit doen! Want ik wist waarom ik dit begonnen was. Omdat ik mijzelf deze persoonlijke groei wilde gunnen. Ik wil leren om een goede houding aan te nemen, leren durven spreken, gesprekken aangaan, leren leren, kennis verbreden, zelfverzekerder worden, mijn mening leren geven, nieuwe situaties aangaan, leren organiseren, en ja, zelfs trots zijn op mijzelf. 

Al snel werd het een bewogen jaar. Naast de opleiding kwam er meer op mijn pad. Het Kom Erbij Festival. Een lezing geven tijdens de week tegen eenzaamheid voor mensen. Mijn kwetsbaarheid en grote zwakte tentoonstellen. Vertellen dat ik eenzaam ben geweest. Dat ik lange tijd niet in staat ben geweest om mijn eigen leven te laten slagen. Om mij te omringen met mensen, en ook niet om mij te omringen met mijzelf. Dat heeft lange tijd geresulteerd in overmatig eten, en zo creërde ik meer ongenoegen tegen mijzelf. Naast eenzaam werd ik ook nog eens dik. En hoe kun je je demonen beter bestrijden dan ze onder ogen te zien, hardop uit te spreken er aan werken en er daarna nooit meer naar om te kijken? 

De lezing in Eindhoven was een succes. Niet alleen werd het goed ontvangen, ik had voor mijzelf ook heel veel overwonnen. Ik durfde, hoe moeilijk ook, te spreken. Ik kreeg veel aandacht in de periode daarna. Vooral ook door het geven van interviews en het schrijven van blogs. Blijkbaar is er vraag naar mijn verhaal, voor het eerst in mijn leven heb ik zelden zo veel in de spotlights gestaan. En hoe ongemakkelijk is dat? Maar naast ongemak brengt het strijdlust. Ook dit keer overwint de strijdlust het en inmiddels zijn we een inspiratielab aan het organiseren. Tijdens de week tegen eenzaamheid zullen we opnieuw spreken, organiseren en een beweging in gang zetten! Al deze dingen hebben mij veel gebracht. Nieuwe emoties, nieuwe mensen, nieuwe vrienden, nieuwe situaties. En ook een groot verlies. Iemand die dicht bij mij stond en die mij veel waard was heeft afscheid van mij genomen. Niet langer de wil om met mij om te gaan. En daar was het weer, het bekende gevoel, de gekwetstheid. Het gat in mijn hart. 

Dat gat wil niet dichten. Dat gat zal blijven. Ontstaan door de jaren. Dat gat is mijn kwetsbaarheid. Doorgaan, dat wilde ik. Gewoon, omdat ik vond dat dat moest. Niet in de slachtofferrol gaan zitten, want dat helpt niet. Opstaan, doorgaan, nieuwe wegen inslaan. En zo stond ik een week later een presentatie te geven bij een opening. Zo zag ik verbindingen op een nieuwe manier. Zo kwam ik dichter bij andere mensen. En hoewel de opleiding een heel groot deel mijn tijd, aandacht en energie vraagt, ook omdat ik maar weinig verbinding met mijn klas heb, overwon mijn strijdkracht. En om alle demonen dan ook maar onder ogen te zien, moest er ook maar een personal trainer aan te pas komen om die kilo's er af te werken. En nu, 9 maanden later heb ik dan toch mijn propedeuse op zak en zijn de eerste kilo's er af. Ik ben er nog niet. En dat hoeft ook niet gelijk. Alle goede dingen komen langzaam.

Veel is veranderd, veel is gebleven. Soms was er verdriet, afscheid, blijheid, vriendschap. Alles is anders, alles is hetzelfde. Maar ondanks alles...... ben ik gewoon nog steeds Nienke. 

Dream it, Wish it, Do it! Heb je een droom, een wens, een idee? Doe het! Stap uit je comfort zone! Betreed het onbekende, tast in het duister, zoek het licht. Met strijdlust zul je vinden wat je zoekt, ook al gaat dat niet altijd zonder drempels. Gun het jezelf, en je zult er komen. Daar ben ik van overtuigd.


1 comment:

marieke said...

Wat heb je dit mooi geschreven! Je komt ontzettend sterk over!