Van Betekenis

Ik loop door de stad en zie haar voorbij lopen. Het duurt een paar seconden voordat ik besef wie er voorbij loopt. Ik draai mij nog een keer om en op hetzelfde moment doet zij dat ook. Hoogwit haar, hippe bril, rollator. En nog steeds net zo lief als ik mij kan herinneren. 88 is ze. "Ik zag het eerst ook niet hoor, ik heb je ook al zo lang niet gezien". Samen bedenken we dat het drie jaar geleden is dat we elkaar voor het laatst gezien hebben, de laatste keer was kort nadat haar man was overleden wie altijd in het verzorgingshuis woonde waar ik werkte. Ze vraagt mij onmiddellijk hoe het met alle collega's gaat nu het huis waar we toen werkten niet meer open is, ze noemt alle namen van collega's op welke ze kan herinneren. Even belangstellend als altijd. Ik vertel haar over de ontwikkelingen van het huis en van het team. Ik moet haar beloven dat ik de groetjes doe aan iedereen van het team, dat het altijd een fijn huis was met fijne collega's en dat iedereen zo ontzettend goed voor haar man had gezorgd, vol lof spreekt ze deze woorden uit.

Wanneer ik weg loop denk ik na over onze ontmoeting. Ik besef mij hoe bijzonder het is dat ze zo positief terug kijkt op de tijd dat haar man bij ons woonde, dat ze de zorg voor haar man met een gerust hart uit handen heeft kunnen geven. En ik ben ontroerd door haar belangstelling en mooie woorden. Ik ben blij dat we zo van betekenis hebben kunnen zijn. Want dat is waar het in de zorg om draait, van betekenis zijn voor anderen. Je werkt niet in de zorg om er zelf beter van te worden, of gewoon omdat het 'moet', nee, wanneer je werkt in de zorg wil je van betekenis zijn voor een ander, in deze maatschappij. En het maakt ook weer duidelijk hoe belangrijk het is om het gewoon goed te doen, niet gewoon zorg verlenen; nee, zorg verlenen, cliënten leren kennen, mantelzorgers te woord staan en ondersteunen. Je geeft betekenis aan de zorg voor cliënten.

Betekenis is het sleutelwoord van deze tijd. Afgelopen weekend was een uitzending van VPRO's Tegenlicht aan dit hele thema gewijd. Het gaat er niet alleen meer om dat er in de maatschappij geld verdiend wordt, het gaat er steeds meer om dat je van betekenis bent in de maatschappij. Bedrijven zijn niet meer alleen maar bezig met het verdienen van geld, steeds meer met het verdienen van geluk en betekenis geven. Purpose Economy. Een mooie ontwikkeling die iets heel waardevols teweeg brengt.

Twee weken geleden pitchte ik een idee. Een idee dat al langer door mijn hoofd speelt, een idee dat ik alleen af en toe gekscherend tegen anderen uitsprak. Tijdens de voorbereiding van mijn pitch besefte ik mij pas hoe belangrijk het was om dit idee de wereld in te helpen, omdat ik mijn wens wilde uitspreken, én omdat ik wilde weten hoe het ontvangen zou worden. En het werd ontvangen. Het idee werd zelfs met open armen ontvangen. Bedrijven, scholen, organisaties en particulieren aan elkaar koppelen om kleine initiatieven op lokaal niveau tegen eenzaamheid te stimuleren. Inmiddels zijn er verschillende helpende handen uitgestoken om het te gaan realiseren. Om daadwerkelijk met elkaar iets te doen tegen dit maatschappelijke probleem. Met elkaar samenwerken, geluk creëren, van betekenis zijn voor elkaar. En ik vind het hartverwarmend. Nog geen idee waar het heen gaat en hoe het eindigt, maar de beweging is in gang gezet. Iets mooiers kon niet gebeuren. Mijn idee kreeg betekenis. Ik kreeg betekenis.

Geluk zit niet in rijkdom. Geluk zit niet een groot huis. Geluk zit niet in dure horloges. Geluk zit in betekenis. In het betekenis geven aan anderen, aan jezelf, doen waar je blij van wordt, in contact te zijn met anderen. De betekenis van geluk is geluk betekenis geven.

Zorgen en Verzorgen

Zorgen voor mensen, zorgen om mensen. Twee totaal verschillende dingen, maar die vaak heel dicht bij elkaar staan. Als je in de zorg werkt zorg je voor mensen. Je zorgt dat ze 's morgen gewassen zijn, mooi aangekleed, geurtje op, kettinkje om, ontbijtje op tafel, medicijnen er bij. Soms lekker douchen, insmeren met bodylotion, met uitzondering een keer in bad. 's Middags de nagels verzorgen, mooi kleurtje er op, rondje om het huis lopen, thee brengen, nog een keer naar het toilet, praatje maken, spelletje rummicub. En 's avonds het boterhammetje, glaasje drinken, in het weekend een wijntje, televisie aan, kousen uit, voeten insmeren, sloffen aan, pyama aan, lekker instoppen, kussen goed, kusje op de wang. Welterusten wensen en het huis in diepe rust achter laten. Maar zorgen voor mensen, is ook zorgen om mensen. Niets zo machteloos als je niet meer in staat bent een situatie te verbeteren. Als het bellen van een huisarts niet meer helpt, als je moet loslaten, als iemand in de war is, haar omgeving niet vertrouwd meer is, als iemand haar kind verliest en ontroostbaar is, je naar huis gaat en niet weet hoe het gaat als je terug komt.

Zorgen voor mensen is heerlijk. Zorgen om mensen is alsof het voor heel even je eigen familie is.

Maar niet vervelend. Want als je uiteindelijk toch je doel bereikt. De wonden letterlijk en figuurlijk weer geheeld zijn, iemand troost heeft gevonden, weer weet waar zij is, of als iemand een heel mooi einde heeft gehad, dan is het goed. Dan heb je het heel goed gedaan, dan heb je gezorgd en verzorgd.

Werken in de zorg is niet alleen maar het wassen van mensen en bingo. Het gaat zo veel verder dan dat. Zorgen voor de medemens doe je niet omdat het zo goed verdiend of omdat het zo makkelijk is. Dat doe je omdat je het leven van een ander kwaliteit te geven omdat dat je gevoel is. Dat zit in je.